آنتوان سوریوگین عکاس عصر قاجار و پهلوی

آنتوان سوریوگین

با سلام خدمت تمامی دوستان و همراهان همیشگی کدیار ، در این پست میخواهیم یکی از عکاسان عصر پهلوی و قاجار را به شما دوستان معرفی کنیم ،آنتوان سوریوگین (زادهٔ ۱۲۰۹، درگذشت ۱۳۱۲ خورشیدی) یک عکاس روسی-گرجی-ارمنی حاضر در ایرانِ عصر قاجار و پهلوی بود. آنتوان سوریوگین با ۵ دهه فعالیت حرفه‌ای عکاسی‌، یکی‌ از مهمترین شاهدان زندگی‌ ایرانیان از دوران ناصرالدین شاه تا سلطنت رضاشاه است. او برای کامل کردن مجموعه عکس‌های خود تمامی ایران را زیر پا گذاشت و از سوژه‌های گوناگون بهترین تصاویر را تهیه کرد. مردم، مناظر، بناهای تاریخی، آداب و رسوم، مشاغل و حرفه‌ها، اشیاء و سرانجام تمام زوایای زندگی ایرانیان سوژهٔ عکاسی او بودند.در ادامه بیشتر با این عکاس آشنا خواهیم شد.با ما همراه باشید.

پرتره‌ی کمال الملک

او در سال ۱۸۷۰ میلادی برابر با سال ۱۲۴۹ خورشیدی همراه با برادرانش به تبریز آمد و در آنجا ساکن شد و به دستگاه ولیعهد مظفرالدین میرزا راه یافت و از او لقب “خانی” نیز گرفت. هنگامی که مظفرالدین میرزا برای به دست گرفتن قدرت، عازم تهران شد آنتوان نیز در التزام رکاب او بود و تا آخرین روزهای سلطنتش وی را همراهی کرد. آنتوان در تهران یک استودیو عکاسی در خیابان علاءالدوله (فردوسی) کنار در شرقی میدان مشق دایر کرد.

جلوس ناصرالدین شاه بر روی تخت طاووس

یکی از ویژگی‌های مهم عکسهای آنتوان سوریوگین توجه ویژه او به زندگی روزمره مردم کوچه و خیابان در کنار زندگی شاهان و درباریان است. عکسهای برجا مانده از مجموعه آنتوان سوریوگین عکاس مهم دوران قاجار حاوی تعداد زیادی عکس از مردم و زندگی روزمره است؛ در این میان مشاغل به طورخاص بارها سوژه عکاس قرار گرفته تا آنجا که افراد را در لباس کار به آتلیه آورده و از آنها عکس گرفته است. بسیاری از پیشه هایی که آنتوان آن روز به فکر ثبت مصور آنها بود امروزه تنها نامی هستند که در کتابها وجود دارند و این ارزش مجموعه عکاس را دو چندان میکند. گفتنی است نوشتههای ذیل عکسها تنها اطلاعاتی است که درباره هر عکس وجود دارد.

آنتوان سوریوگین عکاس عصر قاجار و پهلوی

مراسم اعدام میرزا رضای کرمانی

علاقمندی آنتوان خان به کیفیت و تغییرات نور سبب شد که وی بیشتر عکس‌هایش را در میانه روز و هنگامی که تابش عمودی خورشید، سایه‌ها را کوتاه می‌کند عکسبرداری کند. او زبان فرانسه را خوب می‌دانست و به سال ۱۲۵۸ خورشیدی رسالهٔ عکاسی، عکاس مشهور فرانسوی لیبر (Liebert) را به فارسی ترجمه و به مظفرالدین میرزا تقدیم کرد.